Rubbers en Desperado’s

Enkele sportieve Super Nanny’s hebben Yuri van Gelder ter verantwoording geroepen. Stoute Yuri, had van het zoete goed gesnoven! Foei! Da mag niet! Niet meer doen, Yuri! Anders mag je nooit meer op hoog niveau in de ringen hangen…

Geschrokken; met het schaamrood op de kaken, staat Yuri een tijdje in de hoek en belooft vlot beterschap. Hij zal het nóóit meer doen. Onze kleine grote man verschijnt vervolgens overal waar men hem maar wil zien of horen en geeft toe een beetje dom te zijn geweest.
Het opgestoken vingertje heeft geholpen.
Trots en vol vertrouwen omarmen wij opnieuw onze Yuri. Yuri doet zijn best; poedert nog slechts zijn handen en mag door, naar de volgende ronde! Het Olympisch kamp. Dat kamp waar ook 450.000 condooms naar toe zijn verscheept. Je weet wel. Het kamp waar opdrukken en het leveren van andere topprestaties dagelijkse kost zijn. Dé arena waar toppers uit veel landen hun kunstje mogen vertonen.
Onze Yuri, onze uitverkorene, mag daar ons land vertegenwoordigen. ‘Braaf zijn, hé!’ Zijn moeder heeft het hem vast nog nageroepen bij het uitwuiven…

Het moest de zomer van Yuri van Gelder worden en een beetje die van ons… Járen heeft de vier turven hoge, en haast even zo brede Yuri hiervoor getraind. Jaren waarin de voltallige natie hem nieuw vertrouwen schonk. Yuri had immers geleerd. Snoepen en topsport gaan niet samen.

Rusland wordt teruggefloten. Bewezen is namelijk dat ook zij verboden dingen hebben gebruikt. Foei, foei, foei! Da mag niet! Moet Yuri hebben gedacht, toen de sportieve delegatie voor straf van de Über Nanny’s niet mee mochten. Ikke Bofkont! Moet onze Yur hebben gedacht en omarmt zijn herkansing én veertig condooms nog eens extra, want Yuri maak je de pis niet meer lauw, die zwaait en zwiert alleen nog binnen de kampregels. Zou je denken, maar nee! Yuri had een beetjeboel schijt aan alles en verlaat het kamp tegen alle regels in. Geen veertig rubbers kunnen hem weerhouden. Het Holland Heinekenhuis, waar hij onder toeziend oog van zijn Nanny vrij kan vertoeven, blijkt onvoldoende. Yuri wil meer!
Wat hij precies gedaan heeft buiten. Exact zullen we het nooit weten. Wel dat het iets te maken had met een kratje Desperado’s; ook een snoepsoort waar een sportman, aan de vooravond van hét grote gebeuren, beter af kan blijven.
Opnieuw meent onze nationale turnkleuter ermee weg te kunnen komen, maar soms is de koek gewoon op, Yurretje. En als oom rechter het zelfs niet meer pikt en jouw Super Nanny gelijk geeft, is de maat vol. Wie niet luisteren wil moet dan voelen. Gelijk die sportlui uit Rusland. Zij zitten al thuis en Yuri gaat naar huis. Geen medaille(s). Je zult genoegen moeten nemen met de handvol Desperado kroonkurken. De restanten van wat je zo nodig buiten het kamp moest slobberen. Heer Heineken zou zich omdraaien in zijn graf, maar dat ter zijde
Een drugstest is je gelukkig bespaard gebleven. Coulant, toch? Kun je straks gewoon je vriendinnetje in Brazilië blijven bezoeken en daar stug volhouden dat je écht niets gebruikt of gedaan hebt.
Malle, Yuri… Vier jaar intensief getraind en dan geen plak rond je nek, maar een plaat voor je kop.
Heb je toch iets gewonnen, Yuri. Vooruit! Krijg je van mij persoonlijk ook nog een goud eikeltje erbij…

Een gedachte over “Rubbers en Desperado’s

Plaats een reactie